- żądlić
- (-i); perf; u-; vtto sting* * *żądlićipf.sting.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
żądlić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żądlićli, żądlićlony {{/stl 8}}– użądlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o owadzie: kłuć za pomocą żądła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osy żądlą boleśnie. Użądlona ręka spuchła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żądlić — ndk VIa, żądlićli, żądlićlił, żądlićlony «kłuć żądłem» Pszczoły żądliły nie osłoniętą rękę. Żądlone bydło uciekało między drzewa … Słownik języka polskiego
jeść — ndk, jem, jesz, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony 1. «spożywać pokarmy przeżuwając i połykając» Jeść chciwie, łapczywie. Jeść ze smakiem, z apetytem. Jeść obiad, śniadanie, kolację. Jeść łyżką, widelcem, palcami. Jeść z miski, z talerza. Jeść… … Słownik języka polskiego
żądlenie — n I rzecz. od żądlić … Słownik języka polskiego
użądlić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}żądlić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień